En toch draait ze

Lopend als vuur
Mijn gedachten voorbij
Zingend als zand
Staand als een toren
De winden voorbij

Dan klinkt een stille toon
Een roep uit een onzichtbare verte
Een eenzame reiziger op
Een weg naar ongekende hoogten

De zang valt om
De wind doet pijn
En in het vuur
Spoelen gedachten weg
Ver van de pijn

Dan klinkt de stem van Galilei
Door de kille holten van de basiliek
Gedwongen tot verwerping van zichzelf
"En toch draait ze"

Gertjan Wijnalda
juni 2000